Wydawca treści Wydawca treści

LASY REGIONU

Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Łodzi sprawuje nadzór nad prowadzeniem gospodarki leśnej na terenie centralnej Polski. Zasięg terytorialny RDLP w Łodzi wynosi ponad 22 696 km² i charakteryzuje się najmniejszą lesistością, która wynosi 21% przy lesistości Polski 29,6%. Pod względem administracyjnym obszar obejmuje teren 6 województw, 37 powiatów i 217 gmin. Największa powierzchnia zasięgu działania, jest na terenie województw łódzkiego i mazowieckiego.

W obszarze działania znajduje się duża łódzka aglomeracja miejska, ośrodki przemysłowe; płocki, bełchatowski, piotrkowski, wieluński. Jest to rejon dużych inwestycji infrastruktury drogowej oraz największej w Polsce odkrywkowej kopalni węgla brunatnego Bełchatów-Szczerców, co ma bezpośredni wpływ na prowadzenie  gospodarki leśnej w tym rejonie.

W zasięgu nadleśnictw Złoczew i Grotniki znajdują się duże złoża węgla brunatnego położone częściowo pod lasami, które mogą być uruchomione w najbliższych latach. W strategii województwa łódzkiego zaplanowano dalszą rozbudowę infrastruktury drogowej, w tym wybudowanie objazdów  miast Łodzi, Brzezin, Opoczna, Wielunia i Zgierza. Uruchomienie kopalni węgla brunatnego i inwestycji drogowych będzie miało wpływ na zmiany powierzchni lasów i prowadzenie gospodarki leśnej.

Powierzchnia wszystkich lasów w zasięgu działania wynosi  445,8 tysięcy hektarów z tego, Lasy Państwowe nadzorowane przez RDLP w Łodzi zajmują powierzchnię 291 598 ha. Nasze lasy charakteryzują się dużym rozdrobnieniem kompleksów, szczególnie w Nadleśnictwach Kutno i Płock gdzie wskaźnik lesistości wynosi odpowiednio 5%  i 10%.

Lasy na terenie RDLP w Łodzi należą do 19 nadleśnictw i 223 leśnictw, przeciętna powierzchnia lasów w nadleśnictwie wynosi 15,7 tys. ha, średnia powierzchnia leśnictwa
1 308 ha. Odrębną jednostką organizacyjną w RDLP jest Zakład Usługowo Produkcyjny, prowadzący działalność także na terenie innych rdLP.

W zasięgu działania RDLP w Łodzi jest około 153,2 tys. ha lasów stanowiących własność prywatną.  Nadzór nad gospodarką leśną w lasach prywatnych na powierzchni 77,9 tys. ha w całości lub częściowo  sprawują starostowie, na pozostałej powierzchni 69,8 tys. ha lasów na podstawie umowy ze starostami, nadzór sprawują nadleśniczowie. Lasy prywatne charakteryzuje gorsza jakość w porównaniu do lasów państwowych oraz duże rozdrobnienie własnościowe. Powierzchnia lasów na jednego właściciela wynosi około 1 ha, powierzchnia działki leśnej około 0,6 ha.

Na terenach leśnych tej części kraju, zidentyfikowano około 1 100 gatunków flory naczyniowej, 134 gatunków mszaków, 166 gatunków porostów i około 1 000 gatunków grzybów.


Harmonijnie ukształtowane krajobrazy polno-leśne wraz z reliktami naturalnych  ekosystemów leśnych i łąkowo-torfowiskowych są cenną wartością Polski Środkowej - obszaru pokrywającego się z zasięgiem terytorialnym Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Łodzi. Biegną tutaj zasięgi ważnych gatunków drzew lasotwórczych: buka, jodły, świerka oraz lipy drobnolistnej i jawora. Leśne zbiorowiska roślinne to na północy - krainy z przewagą borów sosnowych, zwłaszcza boru świeżego, w środkowej części z przewagą grądu subkontynentalnego, zaś na południu częstsze są lasy bukowe i jodłowe.

Fauna jest nieco uboższa w porównaniu z obszarami sąsiednimi z powodu małej ilości zbiorników wodnych i rozdrobnionej powierzchni leśnej. Zaewidencjonowano tu 779 gatunków bezkręgowców i 210 kręgowców, przy czym 40 gatunków to ssaki.

 

Zapraszamy na seans - film powstał z okazji 75-lecia RDLP w Łodzi!


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Położenie Nadleśnictwa Radomsko

Położenie Nadleśnictwa Radomsko

Nadleśnictwo Radomsko

Na tle podziału administracyjnego kraju Nadleśnictwo położone jest w południowej części województwa łódzkiego, w gminach: Nowa Brzeźnica, Pajęczno obszar miejski, Pajęczno obszar wiejski, Strzelce Wielkie, Łęki Szlacheckie, Ręczno, Radomsko obszar miejski, Radomsko obszar wiejski, Dobroszyce, Gomunice, Kamieńsk obszar miejski, Kamieńsk obszar wiejski, Kobiele Wielkie, Kodrąb, Lgota Wielka, Ładzice, Masłowice, Wielgomłyny, Żytno, i w północnej części województwa śląskiego, w gminie Kruszyna.

Zgodnie z regionalizacją przyrodniczo-leśną Polski (Zielony i Kliczkowska 2012) lasy Nadleśnictwa Radomsko położone są w zasięgu następujących jednostek przyrodniczoleśnych: Kraina: Małopolska (VI):
                      Mezoregion:
                           - Sieradzko-Łódzki (VI-1)   
                           - Piotrkowsko-Opoczyński (VI-2)
                           - Wyżyny Woźnicko-Wieluńskiej (VI-15)   
                           - Niecki Włoszczowskiej (VI-19)

Pod względem podziału geobotanicznego (Matuszkiewicz 2007) Nadleśnictwo Radomsko położone jest w:

  • Dziale Wyżyn Południowopolskich (C),
  • Krainie Wysoczyzny Łódzko-Wieluńskiej (C1),
  • Krainie Wyżyn Środkowomałopolskich (C2).
Wyżej wymienione podziały przestrzeni przyrodniczo-leśnej informują o różnorodności środowiska przyrodniczego i jej wpływie na planowanie gospodarki leśnej.

Według stosowanego obecnie podziału fizycznogeograficznego Kondrackiego (2000), Nadleśnictwo Radomsko położone jest w:

  • Prowincji Wyżyn Polskich (34),
  • Podprowincji Wyżyny Małopolskiej (342),
  • Makroregionie Wyżyny Przedborskiej (342.1),
  • Mezoregionie Wzgórz Radomszczańskich (342.11),
  • Mezoregionie Niecki Włoszczonowskiej (342.14).
  • Podprowincji Wyżyny Śląsko-Krakowskiej (341),
  • Makroregionie Wyżyny Woźnicko-Wieluńskiej (341.2),
  • Mezoregionie Wyżyny Wieluńskiej (341.21).
  • Prowincji Niżu Środkowoeuropejskiego (31),
  • Podprowincji Nizin Mazowiecko-Podlaskich (318),
  • Makroregionie Wzniesień Południowo-Mazowieckich (318.8),
  • Mezoregionie Wysoczyzny Bełchatowskiej (318.81).
Obszar Nadleśnictwa Radomsko odznacza się dużym zróżnicowaniem rzeźby terenu, gdzie elementy wyżynne przeplecione są elementami niżowymi. Dominują tu krajobrazy peryglacjalne równinne i faliste, rzadziej pagórkowate i wzgórzowe oraz fluwioglacjalne równinne i faliste.

W dolinach rzek niewielkie powierzchnie zajmują krajobrazy zalewowych den dolin Pilicy i Warty, a miejscami także terasów nadzalewowych. Rzeźba terenu uformowana została głównie w okresie zlodowacenia środkowopolskiego. Jest to bezjeziorna równina denudacyjna, miejscami z ciągami wzgórz morenowych i kemów, osiągających do 323 m n.p.m. (Góra Chełmo) na północ od Radomska.

Dominują utwory geologiczne zlodowacenia środkowopolskiego, głównie plejstoceńskie gliny zwałowe, piaski i żwiry lodowcowe, oraz piaski i żwiry sandrowe. Dolinę Warty oraz Pilicy i ich dopływów oraz bezodpływowe zagłębienia po zanikłych jeziorach wypełniają holoceńskie piaski, żwiry, torfy i namuły.