Wydawca treści
Powierzchnie HCVF
Lasy HCVF to lasy o szczególnych walorach przyrodniczych - zidentyfikowane według kryteriów HCVF (Hight Conservation Value Forests) adoptowanych do warunków Polski przez Związek Stowarzyszeń "Grupa Robocza FSC - Polska".
Lasy o szczególnych walorach przyrodniczych są przyporządkowane do poszczególnych kategorii:
HCVF 1 Lasy posiadające globalne, regionalne lub narodowe znaczenie pod względem koncentracji wartości biologicznych
HCVF 1.1. Obszary chronione
HCVF 1.1. a Lasy w rezerwatach
HCVF 1.1.b Lasy w parkach krajobrazowych
HCVF 1.2. Ostoje zagrożonych i ginących gatunków
HCVF 2. Kompleksy leśne odgrywające znaczącą rolę w krajobrazie, w skali krajowej, makroregionalnej lub globalnej
HCVF 3. Ekosystemy skarajnie rzadkie, ginące lub zagrożone ekosystemy
HCVF 3.1. Ekosystemy skrajnie rzadki i ginące, marginalnie z punktu widzenia gospodarki lesnej
HCVF 3.2. Ekosystemy rzadkie i zagrożone w skali Europy, lecz w Polsce pospolitsze i występujące wielkoobszarowo, stanowiace ważne obszary gospodarki leśnej
HCVF 4. Lasy pełniące funkcje w sytuacjach krytycznych
HCVF 4.1. Lasy wodochronne
HCVF 4.2. Lasy gleboochronne
HCVF 5. Lasy zaspokajające fundamentalne potrzeby lokalnej społeczności - kategoria niw ma zastosowania w warunkach Polski
HCVF 6. Lasy kluczowe dla tożsamości kulturowej lokalnych społeczności
plik do pobrania HCVF kryteria wyznaczania.
Powierzchnia poszczególnych kategorii lasów hcvf w Nadleśnictwie Radomsko.
|
Kategoria HCVF |
Pow. całkowita |
Krótki opis przedmiotu ochrony w strefie |
|
HCVF 1.1.1 Rezerwaty Przyrody |
257,14 |
Rezerwaty przyrody oraz strefa ochrony ścisłej zwierząt rzadkich |
|
HCVF 1.2. Ostoje zagrożonych i ginących gatunków |
111,03 |
Ostoje zagrożonych i ginących gatunków, miejsce rozrodu i regularnego przebywania bociana czarnego i bielika |
|
HCVF 3.1. Ekosystemy skrajnie rzadkie i ginące |
10,44 |
91D0, 91T0 |
|
HCVF 3.2. Ekosystemy rzadkie i zagrożone w skali Europy |
609,24 |
9110, 9130, 9170, 9190, 91E0, 91F0, 91P0 |
|
HCVF 4.1.Lasy pełniące funkcje w sytuacjach krytycznych |
2349,74 |
Lasy wodochronne, użytki ekologiczne, bagna |
|
HCVF 4.2.Lasy pełniące funkcje w sytuacjach krytycznych |
294,81 |
Lasy glebochronne |
|
HCVF 6 Lasy kluczowe dla tożsam. kulturowej lokalnej społeczności |
0,70 |
|
Wszystkich zainteresowanych informujemy, że wszelkie uwagi oraz własne propozycje dotyczące nowych obszarów HCVF można nadal zgłaszać do Nadleśnictwa Radomsko.
Osobą do kontaktu w tej sprawie jest pani Anna Parada, tel. (44) 683 20 10.
Rozmieszczenie lasów hcvf w Nadleśnictwie Radomsko- poniżej plik do pobrania.
Materiały do pobrania
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Położenie Nadleśnictwa Radomsko
Położenie Nadleśnictwa Radomsko
Nadleśnictwo Radomsko
Na tle podziału administracyjnego kraju Nadleśnictwo położone jest w południowej części województwa łódzkiego, w gminach: Nowa Brzeźnica, Pajęczno obszar miejski, Pajęczno obszar wiejski, Strzelce Wielkie, Łęki Szlacheckie, Ręczno, Radomsko obszar miejski, Radomsko obszar wiejski, Dobroszyce, Gomunice, Kamieńsk obszar miejski, Kamieńsk obszar wiejski, Kobiele Wielkie, Kodrąb, Lgota Wielka, Ładzice, Masłowice, Wielgomłyny, Żytno, i w północnej części województwa śląskiego, w gminie Kruszyna.
Zgodnie z regionalizacją przyrodniczo-leśną Polski (Zielony i Kliczkowska 2012) lasy Nadleśnictwa Radomsko położone są w zasięgu następujących jednostek przyrodniczoleśnych: Kraina: Małopolska (VI):
Mezoregion:
- Sieradzko-Łódzki (VI-1)
- Piotrkowsko-Opoczyński (VI-2)
- Wyżyny Woźnicko-Wieluńskiej (VI-15)
- Niecki Włoszczowskiej (VI-19)
Pod względem podziału geobotanicznego (Matuszkiewicz 2007) Nadleśnictwo Radomsko położone jest w:
- Dziale Wyżyn Południowopolskich (C),
- Krainie Wysoczyzny Łódzko-Wieluńskiej (C1),
- Krainie Wyżyn Środkowomałopolskich (C2).
Według stosowanego obecnie podziału fizycznogeograficznego Kondrackiego (2000), Nadleśnictwo Radomsko położone jest w:
- Prowincji Wyżyn Polskich (34),
- Podprowincji Wyżyny Małopolskiej (342),
- Makroregionie Wyżyny Przedborskiej (342.1),
- Mezoregionie Wzgórz Radomszczańskich (342.11),
- Mezoregionie Niecki Włoszczonowskiej (342.14).
- Podprowincji Wyżyny Śląsko-Krakowskiej (341),
- Makroregionie Wyżyny Woźnicko-Wieluńskiej (341.2),
- Mezoregionie Wyżyny Wieluńskiej (341.21).
- Prowincji Niżu Środkowoeuropejskiego (31),
- Podprowincji Nizin Mazowiecko-Podlaskich (318),
- Makroregionie Wzniesień Południowo-Mazowieckich (318.8),
- Mezoregionie Wysoczyzny Bełchatowskiej (318.81).
W dolinach rzek niewielkie powierzchnie zajmują krajobrazy zalewowych den dolin Pilicy i Warty, a miejscami także terasów nadzalewowych. Rzeźba terenu uformowana została głównie w okresie zlodowacenia środkowopolskiego. Jest to bezjeziorna równina denudacyjna, miejscami z ciągami wzgórz morenowych i kemów, osiągających do 323 m n.p.m. (Góra Chełmo) na północ od Radomska.
Dominują utwory geologiczne zlodowacenia środkowopolskiego, głównie plejstoceńskie gliny zwałowe, piaski i żwiry lodowcowe, oraz piaski i żwiry sandrowe. Dolinę Warty oraz Pilicy i ich dopływów oraz bezodpływowe zagłębienia po zanikłych jeziorach wypełniają holoceńskie piaski, żwiry, torfy i namuły.